Z tematu na katoliku:
Jozek napisał:
Re: Uczeni w piśmie.
krzysiekniepieklo napisał(a):
Wielu sądzi, że wszyscy Żydzi za czasów Jezusa umieli czytać i pisać.
Od starożytności Żydzi byli jedynym narodem, gdzie edukacja i umiejętność czytania i pisania były raczej normą niż przywilejem elit.
Tuż przed zniszczeniem Jerozolimy przez Rzymian, Najwyższy Kapłan o imieniu Jehoszua ben Gamla (64 r.) nakazał, aby każda żydowska społeczność ustanowiła szkoły dla ubogich dzieci, utrzymywane z gminnego podatku. Talmud orzekał: „społeczność, która nie ma publicznych nauczycieli szkolnych, powinna być wyklęta”.Żydowskie metody edukacyjne daleko wyprzedzały wszystko, co widziała reszta świata.Miszna i Talmud wymagały istotnych umiejętności myślenia. Praktyka studiowania w parach i głośnego uczenia się, kształciły sztukę dialogu. Dobrym studentem był ten, który zadawał dobre pytania i „sprawiał, że nauczyciel stawał się mądrzejszy"...
Wt sie 15, 2017 12,30
Maristella Botticini, Zvi Eckstein
Garstka wybranych. Jak edukacja ukształtowała dzieje Żydów. 70-1492
Z opisu książki:
W 70 r. n.e. Żydzi byli ludem rolniczym i niepiśmiennym, zamieszkującym głównie Ziemię Izraela i Mezopotamię. Do roku 1492 stali się niewielką grupą piśmiennych mieszkańców miast trudniących się rzemiosłem, handlem, działalnością kredytową i medycyną, rozproszonych w tysiącach miejsc Starego Świata, od Sewilli po Mangalore. Co było powodem tej radykalnej zmiany? Książka wskazuje nową odpowiedź na to pytanie, poddając analizie ekonomicznej główne fakty piętnastu formacyjnych stuleci żydowskiej historii.
Maristella Botticini i Zvi Eckstein wykazują, wbrew wcześniejszym interpretacjom, że motorem owej transformacji nie były prześladowania Żydów ani krzywdzące ich ograniczenia prawne, lecz zmiany zachodzące w samym judaizmie po roku 70 n.e. – w szczególności pojawienie się nowej normy, która wymagała, by każdy żydowski mężczyzna czytał i studiował Torę oraz posyłał swoich synów na naukę. W ciągu następnych sześciu wieków Żydzi, którzy uznali normy judaizmu za zbyt wymagające, zmieniali religię, przez co żydowski świat się kurczył. Później zaś, gdy wskutek urbanizacji i rozwoju handlu w nowo powstałych kalifatach muzułmańskich wzrosło zapotrzebowanie na pracowników w zawodach, w których przydawała się umiejętność czytania i pisania, Żydzi okazali się ludźmi piśmiennymi wśród niemal powszechnego analfabetyzmu. Od tego czasu prawie wszyscy Żydzi znajdowali zatrudnienie w handlu i rzemiośle, a wielu z nich zaczęło się przemieszczać w poszukiwaniu dobrych okazji do interesu, czego rezultatem było powstanie światowej diaspory.
Książka proponuje nową, przekonującą interpretację jednej z najważniejszych transformacji, jaka dokonała się w żydowskiej historii, jak również dostarcza świeżych inspiracji dla rozwijającej się debaty o społecznym i ekonomicznym oddziaływaniu religii
Przez te kilkanaście wieków Żydzi uzyskali nad innymi narodami ogromną przewagę w wykształceniu.Gminy żydowskie łożyły ogromne pieniądze na wykształcenie wszystkich Żydów. Biedoty na takie wykształcenie nie było stać, tak samo, jak biedoty innych narodów. To bogaci Żydzi mieli obowiązek łożyć na wykształcenie biedoty swojego narodu. Wykształcenie powodowało dużo większą zaradność Żydów w stosunku do innych narodów. Mimo dyskryminacji narodowej osiągali coraz większy status społeczny i coraz większe uprzywilejowanie ekonomiczne.To miejscowym się często bardzo nie podobało i często ich przepędzano ze względu na to, że się nie asymilowali z lokalnymi społecznościami i stosowali podwójną moralność w stosunku do swoich i do obcych. W lokalnych społecznościach zawsze byli obcymi.